Er tussen uit om te denken.

Nousha liep de stad uit. Richting de beek. Ze had wat om over na te denken. Een maand geleden ging ze naar haar huis. Naar haar vader Godwine en haar moeder Elsemiek. Op een van de avonden was ze met haar ouders even alleen. Ze hadden iets verteld waar ze van schrok. Ze was naar buiten gerent. Zonder dat iemand het wist zat ze bij een beeld in de tuin. Haar vader wist haar te vinden aangezien ze daar vroeger altijd zat.
Haar vader legde alles uit.
Nousha kon het niet begrijpen. Dat past niet bij een edelman en een edelvrouw. Nousha had het nog gegild.. Ze kon het niet bevatten. Ze had het daarna verdrongen.. Ze wilde het niemand vertellen..
Firenze wist het ook niet.. Ze schaamde zich er voor.
Maar nu kwam het terug. En ze moest en zou haar vinden.
Een stiefzuster kan je toch niet uit je leven houden.
Maar waar moest ze beginnen.
Haar ouders waren te beschaamd en hadden haar weggegeven.. Of verkocht.. Ze wist het niet..
Maar haar ouders wisten niks van haar.. Ja behalve dat het een meisje is..

Nousha begint te snikken. Dat dit voorkomt in haar familie..
Waarom snikt ze zachtjes.

Ramshield reed door het bos op Witje. Hij vond het heerlijk door de dennenbossen te galoperen op Witje, hard in de wind! Ramshield stopte wat verder bij een beek om Witje te laten drinken. Ze had dorst van al dat rijden. Hij aaide haar over haar hals en keek om zich heen. Het rook heerlijk naar dennengeur! Hetr liefst zou hij hier eeuwig blijven. Opeens zag hij iemand staan, een vrouw, bij een beekje. Hij keek nog eens goed. Ze keek niet vrolijk. Hij herkende Nousha erin. Even klopte hij op Witje haar hals en klom weer op haar. Daarna reed hij stapvoets naar Nousha en hoopt haar niet te laten schrikken. Naarmate hij dichterbij kwam hoorde hij gesnik. Dat zal Nousha wel zijn die snikt. Hij stopte en klom van Witje af. Daarna leed hij Witje naar Nousha toe. Hallo Nousha. mag ik weten waarom je snikt? vroeg hij met een warme stem.

Ramshield bond Witje aan een boom vast bij het beekje waar water en gras was. Daarna ging hij naast Nousha zitten en sloeg een arm om haar heen. Wil je duidelijk vertellen wat er aan de hand is? Je hart luchten helpt altijd. zei hij met een warme glimlach. Hij vond het niet leuk Nousha zo verdrietig te zien en hopte dat ze gauw stopte met snikken.

Ik weet niet of ik het kan..
Snikte Nousha die de arm van Ramshield voelde.
Ik weet het gewoon niet..
Ze bleef snikken maar langzaam hield het een beetje op.
Hoe kon hij het vertellen..
Of hoe konden ze het verzwijgen..
Waarom zijn ze niet uit elkaar gegaan daarna?
Nousha had niet door dat Ram het niet snapte en bleef maar doorgaan met vragen stellen.

Ramshield keek naar een eekhoorn die wat noten verzamelde. De eekhoorn liep bij Witje en zag Witje bang worden. Daar moest hij even om lachen. Nousha. Rustig nou even. Haal eens diep adem en geniet van de natuur! Voel je vrij, en laat je gedachten even varen. Mijn vader zei altijd: allesch komptt goettt. Op alles zei ie dat. Maar het was niet altijd waar, vooral niet wanneer hij aan het stoeien was met mij.... grinnikte hij even. Dus rust nu even en neem een slokje water uit de beek. En laat je gedachten varen.

Nousha luisterde half naar Ram.. de vragen dwarrelde maar in haar hoofd.
Bij het woord vader begon ze weer te jammeren.
Vader.. Ik snap hem niet..
Zei ze uit het niets..
Waarom hebben ze haar niet gehouden?
Ze keek op.
Met haar ogen volgde ze het water.

Ramshield zuchtte even. Wil je proberen uit te leggen wat er is? En wie haar niet hielden? Ik wil je mischien helpen. Hij keek weer naar Witje. De eekhoorn zat ondertussen in een boom boven Witje. Hij zag Witje ansgtig naar boven kijken.

Wil je proberen uit te leggen wat er is? En wie haar niet hielden? Ik wil je mischien helpen.

Nousha nam een slokje water uit de beek.
Gewoon om even tot rust te komen.
Na een diepe zucht begon ze iets te vertellen.
Mijn ouders..
Ze hebben haar niet gehouden..
Ze was niet goed genoeg voor onze familie..
En nu na jaren vertellen zij het.
Ik wist van niks meer.
Ik was rond de 3 jaar oud.. dan vergeet je toch later dat je moeder zwanger was?
Ze keek Ram niet-begrijpend aan..
Toch?
Ze hoopte stiekem dat Firenze er ook snel zou zijn.
Hij moest het ook nog weten.. en misschien als hij er was dat ze het makkelijker kon vertellen.

Ramshield probeerde Nousha te begrijpen. Dat vergeet je ook. Maar wie is 'ze' waar je het telkens over hebt? vraagt hij terwijl hij haar aankijkt. Hij pakt een zakdoek (schoon hoor ) en veegt Nousha d'r tranen weg. Dat ziet er al beter uit. Want dan begrijp ik het mischien.

Was die ze familie van je? vroeg Ramshield en was blij even een glimlach te zien bij Nousha. maar hij begreep haar nog steeds niet. Kon hij nu maar helpen.... Hoe lang ben je hier nu eigenlijk al? vroeg hij want hij had het idee dat ze hier lang zat.

Ramshield begon het nu te begrijpen. Die zij was haar half zusje. Heb je mischien honger? Ik heb wel wat brood bij me. glimlachte hij. Verder praten deed hij dadelijk wel. Hij begon zelf namelijk honger te krijgen.

Ramshield haalde zijn tas van zijn rug en haalde er een stuk brood uit. Daarna scheurde hij het door de helft en gaf de grootste helft aan Nousha. GRaag gedaan hoor. zei hij en nam een hap van zijn stuk brood.

Nousha kreeg het brood.
Ze scheurde telkens kleine stukjes er van af.
voorzichtig stak ze die in haar mond.
Rustig begon ze verder te praten.
Maar weetje Ram..
Mijn moeder heeft gewoon gezegd nadat ze weg was..
Dat ze was overleden..
Nou is dus niet zo..
Want ze hebben haar weggegeven.
Maar volgens hun aan 2 hele lieve mensen.
Nousha was woest op haar ouders..
Hoe konden ze dat doen.

Ramshield keek naar zijn stuk brood toen hij dat hoorde van Nousha.
Weet je ook waarom ze dat deden? Waarom ze haar hebben weggegeven? vroeg hij en hapte nog een stuk van zijn brood. Hij had het zelf gebakken en vond het heerlijk.

Firenze aait nu haar wang.
En dan duwt hij haar kin iets op, zodat hij haar aan kan kijken.
Wat is er gebeurd?
Je kunt me alles zeggen, Nousha.
Ik accepteer alles aan jou en aan je familie hoe het is.
En mijn eer zet ik op het bewaren van jouw geheimen.

Dan laat hij haar kin los en streelt hij weer zachtjes haar wangen, haar haren.
Hij kijkt bezorgd en hij houdt haar nog altijd stevig vast.

Firenze aait nu haar wang.
En dan duwt hij haar kin iets op, zodat ze nu in zijn ogen kijkt..
Wat is er gebeurd?
Je kunt me alles zeggen, Nousha.
Ik accepteer alles aan jou en aan je familie hoe het is.
En mijn eer zet ik op het bewaren van jouw geheimen.
Als hij haar kin loslaat legt ze haar hoofd weer op zijn schouder.
Zachtjes begint ze te fluisteren.
Mijn moeder..
Ze zijn gek..
Ze hebben haar weggedaan..
Omdat het niet van me vader was.
Ze zachte en een traan rolde over haar wang.
Het was gek.. dat ze huilde om een zusje..
Maar het was meer de woede die ze had.
De woede dat haar ouder het niet aandurfde met haar.